Deprywacja emocjonalna - co to jest?
Deprywacją emocjonalną nazywamy stan, w którym potrzeby emocjonalne dziecka nie są systematycznie zaspokajane w trakcie jego dzieciństwa. Takie zaniedbanie prowadzi do powstania rany, która przenosi się na okres dorosłości. Objawia się to wewnętrznym przekonaniem, że potrzeby miłości, jakie dana osoba ma, nigdy nie zostaną spełnione w sposób wystarczający lub satysfakcjonujący.
Jeśli doświadczasz deprywacji emocjonalnej:
- możesz mieć poczucie, że nikt nie jest w stanie zatroszczyć się o Ciebie w taki sposób, jaki Ty potrzebujesz lub oczekujesz
- nikt nie jest w stanie zrozumieć tego co przeżywasz
- Mogą pociągać Cię osoby nieprzystępne, które potwierdzają przekonanie, że nie zasługujesz na miłość ani szacunek w stosunku do Twoich potrzeb
- Możesz szukać dalszego zaspokajania potrzeb z dzieciństwa w relacjach partnerskich lub nadal u swoich rodziców
- Masz przeświadczenie, że zawsze będziesz samotny
Niezaspokajanie potrzeb emocjonalnych obejmuje przeszłość, w której rodzic pozostaje niedostępny emocjonalnie i nie poświęca dziecku wystarczającej ilości czasu i uwagi. Dodatkowo rodzic nie spełnia trafnych potrzeb, co jest równoznaczne z trudnością w zrozumieniu i zidentyfikowaniu potrzeb dziecka. Z tego powodu dziecko nie ma poczucia, że jest kochane ani ważne.
W dorosłości osoba doświadczająca deprywacji emocjonalnej może oczekiwać spełnienia swoich potrzeb emocjonalnych od innych, nie potrafiąc sama zadbać o siebie. Aby uzyskać spełnienie tych potrzeb, może przekraczać swoje własne granice w związkach, szukając troski i bliskości, której tak bardzo pragnie.
Zranienie spowodowane deprywacją emocjonalną można leczyć w dorosłym życiu. Jeśli potrzebujesz wsparcia, zapraszamy do kontaktu i umówienia się na konsultacje psychologiczne.