Dlaczego czuję, że nie zasługuję na miłość?

Mała Teresa zaczęła więc wierzyć, że musi być coś z nią nie tak, skoro nawet najbliżsi traktują ją w ten sposób. W konsekwencji nie potrafiła zaufać nawet sporadycznym przejawom ciepła, które wydawały się „podejrzane” lub obciążone ukrytym motywem.

Te doświadczenia ukształtowały dwa trwałe schematy:

• Nieufność wobec innych: każdy gest dobra może być pułapką.
• Poczucie ułomności: jestem niewystarczająca, niezasługująca na miłość.

W dorosłym życiu Teresa nieświadomie odrzuca uczucia i ciepło, które Mała Teresa zawsze potrzebowała. Czuje napięcie, lęk i nieufność, gdy ktoś jest zbyt dobry — bo jej wewnętrzne przekonanie krzyczy: „To niemożliwe, by ktoś mnie kochał bez powodu.”

A co z Frankiem?

Franek również może nieświadomie nosić w sobie przekonanie: „Nie zasługuję na miłość.”

Dorastał w domu pozornie stabilnym – materialnie niczego nie brakowało – ale emocjonalnie był to dom chłodny i pełen napięcia. Rodzice często się kłócili, ojciec znikał pod pretekstem pracy, a matka próbowała za wszelką cenę utrzymać związek mimo przemocy fizycznej i psychicznej.

Franek chłonął ten obraz miłości jako relacji pełnej wysiłku, cierpienia i niestałości. Dziś, będąc w relacji z Teresą, nieświadomie powiela ten wzorzec:
„Muszę się starać, znosić trud, żeby zasłużyć na uwagę i bliskość. Miłość nie przychodzi łatwo.”

Każde emocjonalne wycofanie Teresy aktywuje jego lęk przed porzuceniem. Zamiast odejść, jeszcze bardziej się stara, ponieważ tylko tak zna relacje – jako walkę o miłość, której zawsze było za mało.

Trauma przyciąga traumę

Teresa i Franek nieświadomie przyciągnęli się na bazie znanych im wzorców z dzieciństwa. To, co znane, często wydaje się bezpieczne – nawet jeśli jest bolesne.

Oboje noszą w sobie schematy, które utrudniają im przyjęcie zdrowej, dostępnej relacji. Ale to nie znaczy, że nie ma dla nich nadziei. Wręcz przeciwnie – z pomocą terapeuty mogą nauczyć się odróżniać przeszłość od teraźniejszości i budować relację opartą na nowym, zdrowszym fundamencie.

Miłość to nie tylko emocja – to także proces uczenia się, jak być blisko mimo lęków. A świadomość własnych schematów to pierwszy krok w stronę uzdrawiania.