2 kwietnia na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu – dzień, którego celem jest zwiększanie społecznego zrozumienia dla osób w spektrum autyzmu, przeciwdziałanie ich wykluczeniu oraz promowanie pełnej akceptacji i włączenia ich w życie społeczne, edukacyjne i zawodowe.

Święto zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych 18 grudnia 2007 roku. Od tamtej pory, co roku w tym dniu organizowane są liczne kampanie społeczne, wydarzenia edukacyjne, konferencje, a budynki i przestrzenie publiczne w wielu krajach na znak solidarności z osobami autystycznymi podświetlane są na niebiesko – kolor ten symbolizuje spokój, zrozumienie i wsparcie.

Autyzm, a właściwie spektrum zaburzeń autystycznych, to złożony zespół cech neurorozwojowych, które wpływają na sposób komunikowania się, nawiązywania relacji, przetwarzania bodźców i funkcjonowania w codziennym życiu. Wbrew stereotypom, osoby z autyzmem nie są „zamknięte we własnym świecie” – mają własny sposób odczuwania i wyrażania emocji, inny rytm i potrzeby, które zasługują na zrozumienie, a nie ocenę.

Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że jedno na sto dzieci na świecie rozwija się w spektrum autyzmu. W rzeczywistości liczba ta może być wyższa – wiele osób, zwłaszcza dorosłych, nie posiada formalnej diagnozy, często przez brak dostępu do specjalistów lub brak świadomości społecznej na temat objawów autyzmu u osób dorosłych, zwłaszcza u kobiet.

Światowy Dzień Świadomości Autyzmu to nie tylko dzień refleksji nad potrzebami osób autystycznych, ale także ich rodzin, opiekunów i bliskich, którzy codziennie mierzą się z wyzwaniami systemowymi, edukacyjnymi i społecznymi. To moment, w którym warto zadać sobie pytanie: czy jesteśmy społeczeństwem otwartym na różnorodność?

Autyzm nie potrzebuje współczucia. Potrzebuje zrozumienia, akceptacji i realnego wsparcia. Potrzebuje przestrzeni, w której każdy człowiek – niezależnie od sposobu, w jaki odczuwa świat – ma prawo czuć się bezpiecznie i być sobą.